تحلیل روانشناختی فیلم : In The Mood Of Love

هنگ کنگ، سال ۱۹۶۲. زنی جوان، منشی شرکتی تجاری، اتاقی را در خانه یی اجاره می‌کند برای خودش و شوهرش که گویا بیشتر مواقع در سفر کاری است. هم‌زمان مردی روزنامه‌نگار اتاقی را اجاره می‌کند در خانهٔ همسایه برای خودش و همسرش، که گویا کارمند هتلی(؟) است، و بیشتر مواقع در خانه نیست.

آن‌ها در یک روز اسباب کشی می‌کنند و گه گاه به هم برمی‌خورند. تنهایی هایشان کم‌کم آن‌ها را به هم نزدیک می‌کند تا سرانجام شبی دل به دریا می‌زنند و با هم به یک غذا خوری می‌روند. همان شب است که در می‌یابند که همسرانشان با هم سر و سری دارند و به آن دو خیانت می‌کنند.

از آن پس آن‌ها نیز به خود اجازه می‌دهند که اوقاتی را با هم بگذرانند اما تنها در آن حد که جای خالی همسرانشان را برای هم پر کنند؛ زن حتی اجازه نمی‌دهد که مرد دستش را بگیرد. مرد می‌خواهد روی فیلم‌نامه یی کار کند و از زن می‌خواهد که کمکش کند، زن دو دل میان ادامه یا قطع ارتباط عاقبت به او می‌پیوندد به این امید که «ما مثل آن‌ها نمی‌شویم».